Bebeklerde stres, ihtiyaç karşılanmadığında ve doyuma ulaşılmadığında gerçekleşmektedir. Örneğin acıktıklarında doyurulmazlarsa, bir şeylerin ters gittiğini hissederlerse ağlamaya başlarlar.
Stres hormon seviyesi artmaya başlayan bebekte hırçınlaşma, kilo kaybı, sinaps kaybı oluşur. Bu da bebeklerin beynindeki iletişim ağlarının zarar görmesine yol açar.
Çocuklardaki stres ise birçok farklı koşul altında oluşabilir. Anne-baba ilişkilerindeki sorunlar, düzensiz hayat, ihmal, kavga gibi durumlar ve bu durumların uzun sürmesi çocuğun sağlıklı gelişmesine engel olur. Ebeveynler çocuklarına streslerini yansıttıklarında, çocuklar, doğru olmasa bile sevilmediği düşüncesi taşımaya başlayabilir.
Çocuklarda stres oluşumunun diğer koşulları ise travmalar, akran zorbalığı, çevresel faktörler, akademik baskı, sosyal medya şeklindedir. Bu süreçte çocuğunuzu iyi gözlemlemeli ve gerekli desteği hem uzmanından almalı hem de siz destek olarak sağlamalısınız.
Çocuğunuzun stresli olduğunun belirtileri:
- Agresiflik
- Okula gitmeyi reddetme
- Sürekli endişe hali
- Akademik başarısızlık
- Belirgin korkular
- Uyku bozuklukları
- Geceleri alt ıslatma
- İştah azalışı/artışı
- Nedensiz beden ağrıları
Ebeveynlerin, bu durum karşısında yapabilecekleri:
- Çocuğunuzu takip etmek, stresin kaynağını bulmak,
- Durumlar karşısında sakin kalabilmek ve bunu çocuğa da öğretmek,
- Çocukla iletişim kurmak ve istediğinde onu dinleyip yanında olduğunuza dair konuşmalar yapmak,
- Ona güvendiğinizi belli etmek,
- Stres altında ne yaptığınızı anlatmak ve onun da başa çıkabilmesi için yardımcı olmak,
- Çocuğunuzla birlikte eğlenceli, rahatlatıcı aktivitelerde bulunmak.
Çocukta stres mi olurmuş demeden olabileceğini, onları anlamaya çalışmanızın ve gerektiğinde destek çıkmanızın çocuğunuzun gelişimini fazlasıyla olumlu etkileyeceğini, yetişkinlik hayatına atıldığında sorunlarla daha iyi başa çıkabilmeyi sağlayacağını unutmayınız!
